Λοιπόν, χθες το βράδυ που έγραφα το «άρθρο» μου για τις γυναίκες
σαν απάντηση στο άρθρο του Νίκου Δήμου που μου ανέβασε την πίεση στα ουράνια
και με έκανε πάλι να ξενυχτάω είχα πολλά νεύρα και έβαλα όλους τους άντρες στον
ίδιο τορβά! Δεν θέλω να είμαι άδικη όπως ο κος Δήμου και γι ‘αυτό επανέρχομαι
και θα κεράσω όλα τα «άλλα» αγόρια:
Στην υγειά σας λοιπόν άντρες:
Που είστε ευγενικοί και ιππότες με τις κυρίες της ζωής σας (μη φοβάστε δεν θα σας πούνε αδερφές)
Που αγαπάτε τη μαμά σας αλλά δεν είναι η μόνη γυναίκα στον κόσμο
για σας (μη φοβάστε δεν θα σας πει η μανούλα σας ότι την παρατάτε)
Που πιστεύετε πραγματικά ότι η γυναίκα σας είναι ήρωας κι
αυτή με τόσα που κάνει κάθε μέρα (γιατί όντως είναι)
Που μας ρωτάτε αν είμαστε κουρασμένες και ακούτε και την απάντηση (και που δεν έχετε ήδη πάρει μια μπύρα από το ψυγείο μέχρι να σας απαντήσουμε)
Που δεν σας νοιάζει αν σας βλέπει η γειτονιά να απλώνετε τα
ρούχα (ναι, και τα σουτιέν χαχα)
Που αντέχετε και μας στηρίζετε τις μέρες που τρελαινόμαστε
κι εμείς και μας πιάνει το νευροσπαστικό μας (άμα είχατε κάθε μήνα κι εσείς τα βάσανά μας θα κλαίγατε όλη μέρα, όποιος αμφιβάλει να έρθει μια μέρα να του κάνω αποτρίχωση με χαλάουα χαχα)
Που αναγνωρίζετε ότι κι εμείς έχουμε τις ανάγκες μας και κάνετε
τις προσπάθειές σας να περνάμε καλά (σε όλους τους τομείς, από το να πλύνετε τα πιάτα και να μαγειρέψετε μέχρι να δείτε μαζί μας το "Ημερολόγιο")
Που σας ενδιαφέρει η απόλαυση του έρωτα και των δύο και όχι
πως ν’ αδειάσετε τις δεξαμενές σας (και ασχολείστε όσο χρειάζεται με πάθος και με αγάπη για τη γυναίκα απέναντί σας και όχι με γκρίνια!!!)
Που απλώνετε το χέρι σας και βοηθάτε ουσιαστικά στις τόσες
υποχρεώσεις της καθημερινότητας (ουσιαστικά είπα, όχι μόνο να κατεβάσετε τα σκουπίδια, ε;)
Που μας λέτε μια καλή κουβέντα να μας ανεβάσετε σε άσχετες
στιγμές και όχι σε κάθε επέτειο κλπ (και μας φέρνετε και κανένα δωράκι αραιά και που, μικρούλι, δεν πειράζει)
Που έχετε μια αγκαλιά έτοιμη να χωθούμε όταν σας χρειαζόμαστε (μη φοβάστε δεν θα σας πούμε ότι μας πνίγετε)
Που μας κάνετε να αισθανόμαστε περήφανες για τον πατέρα τον
παιδιών μας και τον άντρα μας (αλλά κι εσείς είστε περήφανοι για τις γυναίκες σας)
Που όταν βλέπετε ότι δουλεύουμε, διαβάζουμε τα παιδιά, βοηθάμε
στο σπίτι, μαγειρεύουμε, σκραπάρουμε και δημιουργούμε, σερφάρουμε και γελάμε με
τις φίλες μας και σας παρέχουμε και άλλες διασκεδάσεις χαχα γουρλώνετε τα μάτια
σας και λέτε: «Μα πως αντέχεις και πότε τα προλαβαίνεις όλα?» και όχι "Μα τι ασχολείσαι μ' αυτά τώρα;"
Υπάρχετε κι εσείς, οι Άντρες με το Α κεφαλαίο, είστε λιγότεροι βέβαια, αλλά σε σας θέλω
να προσθέσω μια μέρα και τον γιό μου! Βέβαια
συνεχίζετε κι εσείς να ξύνετε τα αχαμνά σας και να ρεύεστε αλλά κανείς δεν είναι
τέλειος, ε;